14.9.08

Saturday night fever

Έχεις κάνει μια συμφωνία με τον καλό σου όταν είναι να βγείτε, προς χάριν της αρμονικής σας συμβίωσης. Να τον ενημερώνεις 10 λεπτά πριν να είσαι τελείως έτοιμη για να μην σε περιμένει. Fair Enough.
Σήμερα όμως θα βγείτε με άλλα 2 ζευγάρια ΝΩΡΙΣ (το τονίζω) σε ένα εστιατόριο που μόλις άνοιξε για να βρείτε να κάτσετε. Επειδή όμως σήμερα το απόγευμα έπρεπε να πας στο γραφείο (του τηλεφώνησες να ανάψει τον θερμοσίφωνα για να μην χαθεί second), και με το που φτάνεις στο σπίτι και αρχίζεις το SPRINT!
Σαν το σίφουνα μπαίνεις στο μπάνιο, βγαίνεις, ξαναμπαίνεις, όσο ο καλός σου χαϊδεύει νωχελικά την γάτα στον καναπέ βλέποντας μπάλα.
«Μπεμπέ, σήκω σιγά σιγά να δεις τι θα βάλεις γιατί σε μισή ώρα θα είμαι έτοιμη» του φωνάζεις από το μπάνιο ανάμεσα σε ένα πιστολάκι που καίει και μια βούρτσα. Γυρνάει το βλέμμα και σε κοιτάει σε φάση ότι απορροφήθηκε τόσο πολύ στο ματς που ξέχασε ότι είχατε κανονίσει με τα παιδιά να βγείτε. Προσπαθώντας να καταπολεμήσει την σπαρίλα που τον έπιασε και έχοντας γνώση ότι δεν τον παίρνει να γκρινιάξει γιατί ΑΥΤΟΣ λύσσαξε να πάμε σε αυτό το εστιατόριο απόψε, αναγκάζεται να δώσει μια απάντηση με το ύφος του Βούδα «Καλά… τώρα… σηκώνομαι…».
Δεν δίνεις σημασία και συνεχίζεις να θυμίζεις τον Κλαρκ Κεντ που γίνεται Σούπερμαν σε τηλεφωνικό θάλαμο. Και μιλάμε για υπερπαραγωγή, όχι για ένα απλό μπλε κολάν τώρα, έτσι;
«Σε 10 θα είμαι έτοιμη» κρούεις τον κώδωνα του κινδύνου σιδερώνοντας το μαύρο σου φόρεμα.
Πιάνεις τον καθρέφτη του μπάνιου, πιάνει τον καθρέφτη της κρεβατοκάμαρας και κάνετε την ατομική σας προσπάθεια για να ετοιμαστείτε.
Νιώθεις πολύ περήφανη για το άψογο μακιγιάζ σε χρόνο d.t. που έκανες, το υπέροχο styling στο μαλλί, και τις υπέροχες 12ποντες γόβες σου.
Ο χρόνος σας τελείωσε.
«Αγάπη είσαι έτοιμος; Θα αργήσουμε…» κάνεις την αναγνωριστική ερώτηση.
«Ε..τώρα..».
Μέχρι να ετοιμαστεί λοιπόν, εσύ, παρά το ντύσιμο που έχεις κάνει…
μαζεύεις το σπίτι….[«Μωρό μου τα στήσαμε τα παιδιά, να τους πω να ρθουν να μας πάρουν από το σπίτι;» «Ναι, πες τους»]
πλένεις τα πιάτα… [«Αγάπη σε 5 λεπτά θα είναι από κάτω, κανόνισε!» «ΟΚ!!!»..]
ταΐζεις την γάτα…[«Άντε ρε Γιάννη, είναι η 3η φορά που με παίρνουν τηλέφωνο, είναι από κάτω!!», καμιά απάντηση…]
μαζεύεις τα σκουπίδια…[«Τι κάνεις τόση ώρα;;;!!!!»]
Ιδρωμένη και ψόφια, να τον περιμένεις σαν την λατέρνα στην πόρτα, πας να δεις ΤΙ κάνει επιτέλους ΤΟΣΕΣ ΩΡΕΣ αυτός ο άνθρωπος.

Το θέαμα προκάλεσε την πτώση της τσάντας από τα χέρια σου.

Γιατί όσο ο Κλαρκ Κεντ(εσύ) ντυνόταν Σούπερμαν, ο Μπάτμαν ήταν απασχολημένος με την μετακίνηση μιας τρίχας από τα 2 εκατοστά απόσταση στα 2,4 και πάλι πίσω αέναα, ντυμένος με τις φόρμες του που φορούσε και πριν στον καναπέ.

Τα δε μαλλιά καμιά διαφορά με πριν.

7 σχόλια:

Σοφία είπε...

Χαχαχα έχεις κάμερα στο σπίτι μας;;;;

DRAMA QUEEN είπε...

Τραβάς τα ίδια;
Σοβαρά;

Ανώνυμος είπε...

Μαρή να σου πω... Τράβα του μια να σε δει καλύτερα..! Άντρες φιλενάδα, ΑΝΤΡΕΣ..! Τελικά δε μας είπες βγήκατε ή έφτιαχνες μακαρονάδες νυχτιάτικα με το 12ποντο..?

DRAMA QUEEN είπε...

Αν έκανα μακαρονάδα με το 12ποντο το post θα είχε τίτλο "Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες" και θα το έγραφα στο laptop μου από τον γυναικείο sector του κορυδαλλού!!!
Αμέ πως δεν βγήκαμε! ΑΦΟΥ ΤΟΝ ΕΒΑΛΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ!Απλά οι κοπέλες της παρέας με ρώτησαν γιατί φαίνομαι τόσο κόκκινη και το στόμα μου ελαφρώς στραβωμένο! (1α signs εγκεφαλικού)

Ανώνυμος είπε...

Μια νέα Καρι Μπραντσο γεννιέται!!!

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο σου πάντως! Εμένα συνήθως με περιμένουν γιατί ετοιμάζομαι με τις ώρες και όταν βγαίνω συνειδητοποιώ ότι δεν πέτυχα και τίποτα αφού κανείς δεν πρόσεξε ότι έβαλα το πράσινο-ΤΕΛΕΙΟ-μολύβι που ποτέ δεν είχα βάλει πριν, την παντελόνα που την πήρα μόλις χτες, τα καινούια μου παπούτσια και πάει λέγοντας...
Μήπως πρέπει να αρχίσω να ανησυχω???!!!

DRAMA QUEEN είπε...

Tramp..
μου θυμίζεις την κολλητή μου.
Δεν έχεις αποτύχει.
Σε περιμένουν για να φύγετε, δεν έχουν την υπομονή να σε σκανάρουν κιόλας επιτόπου. Το πράσινο μολύβι θα το προσέξουν αφού κάτσετε μισή ώρα στο τραπέζι, την παντελόνα όταν σηκωθείτε για να φύγετε, κ.ο.κ.
Έτσι δεν συμβαίνει πάντα;
:)