Γενέθλιο ελάττωμα

Είναι κάτι σαν "ευαίσθητο κοινωνικό στρώμα" το να έχεις γεννηθεί γυναίκα τελικά.

Το να σου κλέψουν την τσάντα είναι ένα θέμα. Χωρίς σπίτι να μείνεις (γιατί τα κλειδιά είναι μες την τσάντα), χωρίς να μπορείς να επικοινωνήσεις με κανέναν, χωρίς να έχεις λεφτά για να πας οπουδήποτε.

Το να στην πέφτει όμως ο δράστης και μετά ο μπάτσος που ασχολείται με την υπόθεση είναι ένα άλλο. Το κοινό τους είναι ότι στερούνται επαγγελματισμό, ότι μπλέκουν τα προσωπικά με την δουλειά.
Αλλά και εμένα δεν μου αρέσει να με αγγίζουν. Ούτε να μου χαζοτρίβονται κλέφτες, ούτε να μου χαιδεύουν το μάγουλο μπάτσοι.
Στο τέλος ο κλέφτης με τον μπάτσο θα γίνουν κολλητοί και θα βρίζουν τις γυναίκες πίνοντας μπύρες για το πόσο άκαρδες και κρύες είναι σε μια συζήτηση με μπύρα και μεζεδάκια.

Ευτυχώς όμως εσύ έχεις άγιο. Πραγματικό άγιο που σε σώζει. Και ΔΕΝ τον δανείζω!!!!

Υ.Γ. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πεις ευχαριστώ, αλλά δεν είμαι σίγουρη συχνά ότι τα καταφέρνω αρκετά καλά.

Food for thought

7 πράγματα που με κάνουν να νιώθω καλά

Όταν πια ακόμα και η μαύρη σοκολάτα δεν σου κάνει τίποτα

1. Βόλτα στην μαρίνα

2. Να μου βγάζει την γλώσσα ένα δίχρονο στο μετρό

3. Οι ξαπλώστρες που κάνουν μασάζ στο κομμωτήριο (βρίσκεσαι τελείως σε οριζόντια στάση καθώς η γκέισα σου τρίβει απαλά με νερό το κεφάλι)

4. Να βγάζω τον σκύλο βόλτα

5. Να ανεβαίνω με το τελεφερίκ ενώ έχω υψοφοβία

6. Να περπατάω στην βροχή χωρίς ομπρέλα

7. Να φτιάχνω playlists