Δεν είμαι και τόσο σίγουρη για τους φορείς που βρίσκονται πίσω από αυτό και η αλήθεια είναι πως τρώω κρέας, αλλά είναι καταπληκτικό!
http://www.themeatrix.com/intl/greek/themeatrix_greek.swf
Πριν από 1 χρόνια
27.4.09
Η βιομαχανία γύρω από τον Μητσάρα
Δεν θα μακρολογήσω γιατί και πως πάντως ένας φίλος πολύ ορθά και έξυπνα τεκμηριωμένα βάλθηκε να μου κάνει δώρο για το Πάσχα ένα Νίμο. Εκτός του πόσο θύματα ήμαστε και οι 2 μας αυτός στα 35 και εγώ στα 24 της δυτικής χολυχουντιανής κουλτούρας, κάναμε σαν μικρά παιδιά από την χαρά μας που θα πάρουμε (θα ψωνίσουμε μαζί γιατί εκεί είναι όλη η ηδονή) το ψαράκι μου.
Βρίσκουμε ένα pet shop 100 μέτρα από το σπίτι μου. Μας ενημέρωσαν προς μεγάλη μας ξενέρα πως αυτό το ψάρι είναι τροπικό και θέλει καλοριφέρ το ενυδρείο του τον χειμώνα και air-condition το καλοκαίρι για να διατηρείται ακριβώς και αυστηρά στους 27 βαθμούς Κελσίου. Εδώ να σημειώσω πως το σπίτι που μένω τώρα όχι απλά δεν έχει θερμοστάτη τον χειμώνα αλλά ούτε καν air-condition. Δεν πτοηθήκαμε όμως, πήγαμε για ψάρι και με ψάρι θα φεύγαμε.
Με κατανόηση ο ιδιοκτήτης μας συνέστησε να στήσουμε ένα ενυδρείο και μετά σιγά σιγά αφού αποκτήσουμε εμπειρία να πάμε και για το Νίμο. Και έτσι ξεκινήσαμε να διαλέγουμε ενυδρείο. Και επειδή ήταν και δώρο άφησα στον φίλο μου όλη την χαρά του να διαλέξει. Αναμενόμενα, ήταν τόσο ενθουσιασμένος που διάλεξε το μεγαλύτερο, το ομορφότερο με τα περισσότερα κομφόρ που στο μέλλον θα μπορούσαμε να βάλουμε και αληθινά φυτά. Δεν βλεπαμε τιμές από την χαρά μας.
Μετά ήρθε το χαλίκι. Είχε εκείνα τα απαίσια φωσφορούρα πολύχρωμα ενώ εγώ σκεφτόμουν κάτι σε λευκό. Αφού μας έκαναν μια διάλεξη ότι το λευκό δεν είναι καλό για το ψαράκι και να μην βάλουμε άλλα και όλα αυτά για το καλό του ψαριού διαλέξαμε και σακούλες από χαλίκι. Δεν βλέπαμε τιμές φυσικά γιατί ήταν για το καλό του ψαριού.
Πιο πάνω ήταν τα διακοσμητικά. Φυτά, πετρούλες, παιχνιδάκια και στην άκρη... ο Νίμο!!! Αμέσω το πήραμε αφού χοροπηδήξαμε από το χαρά μας, είχε μηχανισμό που έβγαζε μπουρμπουλίθρες, άνοιγε το στόμα, χαμός! Εννοείται ότι όσο κι αν έκανε θα το παίρναμε διότι αυτό γουστάραμε.
Μας φόρτωσαν επίσης με μπουκαλάκια με διάφορα υγρά, άπειρες οδηγίες ξανά και ξανά πως να στήσουμε το ενυδρείο για να μην μας μείνει το ψάρι στον τόπο, πόσες ώρες πρέπει να μένει ανοιχτή η λάμπα του εν
υδρείου, που να το βάλουμε και όλα αυτά για την ευημερία του ψαριού. Μας έδωσαν την κάρτα τους και μας είπαν για ότι χρειαστούμε να μην διστάσουμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους ή σε περίπτωση ανάγκης. Στο τέλος διαλέξα και ένα ψάρι.
Βγαίνοντας από το pet shop και όλο αυτό το φορτίο με το άγχος και την ευθύνη για το "παιδί", και τόση πλύση εγκεφάλου που φάγαμε ήταν σαν να βγαίναμε από το μαιευτήριο με το αληθινό παιδί μας: εγώ με τον Μητσάρα στην αγκαλιά να τον κανακεύω με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και τα μάτια μου 1.014 μην τυχόν (γίνει σεισμός;) μου πάθει τίποτα, ο φίλος μου από πίσω με όλα αυτά τα πράγματα φορτωμένος και αγχωμένος για το πως θα στήσει το ενυδρείο να χαίρεται με την χαρά μου, και οι δύο με ένα ερωτηματικό αν θα φανούμε αντάξια υπεύθυνοι και αν θα τα κάνουμε όλα σωστά.
Ο λογαριασμός βγήκε με έκπτωση επειδή μας συμπάθησαν (και όχι επειδή τους κάναμε καλή μπάζα) 3ψήφιος ενώ το χρυσοψαράκι μου μας το κάναν δώρο αφού έκανε μόλις 1,5 ευρώ.
Κάντε το πείραμα μόνοι σας. Πάτε για καφέ στα Starbucks. Έχει moccafreddoccino macchiato caramelomocca light grande, γλυκά, μουσική, κούπες, βιβλία, μπρελόκ, σκεύη και δεν ξέρω πόση ώρα θα σας πάρει να καταλάβετε την ειρωνία της προηγούμενης πρότασης.
Πάτε σε έναν γάμο. Θα σχολιάσουν το φαγητό, τις μπομπονιέρες, τα λουλούδια. και όπως είπε και ο
Βρίσκουμε ένα pet shop 100 μέτρα από το σπίτι μου. Μας ενημέρωσαν προς μεγάλη μας ξενέρα πως αυτό το ψάρι είναι τροπικό και θέλει καλοριφέρ το ενυδρείο του τον χειμώνα και air-condition το καλοκαίρι για να διατηρείται ακριβώς και αυστηρά στους 27 βαθμούς Κελσίου. Εδώ να σημειώσω πως το σπίτι που μένω τώρα όχι απλά δεν έχει θερμοστάτη τον χειμώνα αλλά ούτε καν air-condition. Δεν πτοηθήκαμε όμως, πήγαμε για ψάρι και με ψάρι θα φεύγαμε.
Με κατανόηση ο ιδιοκτήτης μας συνέστησε να στήσουμε ένα ενυδρείο και μετά σιγά σιγά αφού αποκτήσουμε εμπειρία να πάμε και για το Νίμο. Και έτσι ξεκινήσαμε να διαλέγουμε ενυδρείο. Και επειδή ήταν και δώρο άφησα στον φίλο μου όλη την χαρά του να διαλέξει. Αναμενόμενα, ήταν τόσο ενθουσιασμένος που διάλεξε το μεγαλύτερο, το ομορφότερο με τα περισσότερα κομφόρ που στο μέλλον θα μπορούσαμε να βάλουμε και αληθινά φυτά. Δεν βλεπαμε τιμές από την χαρά μας.
Μετά ήρθε το χαλίκι. Είχε εκείνα τα απαίσια φωσφορούρα πολύχρωμα ενώ εγώ σκεφτόμουν κάτι σε λευκό. Αφού μας έκαναν μια διάλεξη ότι το λευκό δεν είναι καλό για το ψαράκι και να μην βάλουμε άλλα και όλα αυτά για το καλό του ψαριού διαλέξαμε και σακούλες από χαλίκι. Δεν βλέπαμε τιμές φυσικά γιατί ήταν για το καλό του ψαριού.
Πιο πάνω ήταν τα διακοσμητικά. Φυτά, πετρούλες, παιχνιδάκια και στην άκρη... ο Νίμο!!! Αμέσω το πήραμε αφού χοροπηδήξαμε από το χαρά μας, είχε μηχανισμό που έβγαζε μπουρμπουλίθρες, άνοιγε το στόμα, χαμός! Εννοείται ότι όσο κι αν έκανε θα το παίρναμε διότι αυτό γουστάραμε.
Μας φόρτωσαν επίσης με μπουκαλάκια με διάφορα υγρά, άπειρες οδηγίες ξανά και ξανά πως να στήσουμε το ενυδρείο για να μην μας μείνει το ψάρι στον τόπο, πόσες ώρες πρέπει να μένει ανοιχτή η λάμπα του εν
υδρείου, που να το βάλουμε και όλα αυτά για την ευημερία του ψαριού. Μας έδωσαν την κάρτα τους και μας είπαν για ότι χρειαστούμε να μην διστάσουμε να επικοινωνήσουμε μαζί τους ή σε περίπτωση ανάγκης. Στο τέλος διαλέξα και ένα ψάρι.Βγαίνοντας από το pet shop και όλο αυτό το φορτίο με το άγχος και την ευθύνη για το "παιδί", και τόση πλύση εγκεφάλου που φάγαμε ήταν σαν να βγαίναμε από το μαιευτήριο με το αληθινό παιδί μας: εγώ με τον Μητσάρα στην αγκαλιά να τον κανακεύω με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά και τα μάτια μου 1.014 μην τυχόν (γίνει σεισμός;) μου πάθει τίποτα, ο φίλος μου από πίσω με όλα αυτά τα πράγματα φορτωμένος και αγχωμένος για το πως θα στήσει το ενυδρείο να χαίρεται με την χαρά μου, και οι δύο με ένα ερωτηματικό αν θα φανούμε αντάξια υπεύθυνοι και αν θα τα κάνουμε όλα σωστά.
Ο λογαριασμός βγήκε με έκπτωση επειδή μας συμπάθησαν (και όχι επειδή τους κάναμε καλή μπάζα) 3ψήφιος ενώ το χρυσοψαράκι μου μας το κάναν δώρο αφού έκανε μόλις 1,5 ευρώ.
Κάντε το πείραμα μόνοι σας. Πάτε για καφέ στα Starbucks. Έχει moccafreddoccino macchiato caramelomocca light grande, γλυκά, μουσική, κούπες, βιβλία, μπρελόκ, σκεύη και δεν ξέρω πόση ώρα θα σας πάρει να καταλάβετε την ειρωνία της προηγούμενης πρότασης.
Πάτε σε έναν γάμο. Θα σχολιάσουν το φαγητό, τις μπομπονιέρες, τα λουλούδια. και όπως είπε και ο
Αλλά μέσα στο πνεύμα της εποχής που ζούμε έχουμε αναγάγει τα ελάχιστα σε πρώτιστα και τα πρώτιστα δεν έχουμε μάθει να τα ακουμπάμε καν.
(Χρόνια πολλά σε όλους, υγεία, αγάπη και φροντίδα)
12.4.09
Το Μεγάλο Άγχος της Μεγάλης Εβδομάδας
Είχα ακούσει για μια φίλη φίλου πριν από τέσσερα χρόνια πως έπαθε κατάθλιψη και αυτή και ο γκόμενός της από το downloading. Ζήτησα να μου το εξηγήσουν γιατί ήταν μου ήταν αδιανόητο. Γέλασα όταν άκουσα για τις κλινικές αποτοξίνωσης από το internet. "Σιγά! Το κλείνεις και δεν μπαίνεις!" είπα η ανόητη.
Μετά έκανα και δεύτερο mail. Ξεκίνησα να κατεβάζω τραγούδια από το Internet. Να κάνω έρευνα από εκεί. Έκανα τρίτο mail για τα subscriptions μου. Έστελνα δουλειά στους καθηγητές μου έτσι. Μετά κατέβαζα όλοκληρα albums. Έβαλα msn. Έκανα myspace. Έκανα acounts από το Youtube μέχρι το GettyImages. Έβαλα skype μιας και είχα camera. Έκανα facebook. Έκανα blog. Στέλνω και μου στέλνουν δουλειά από το internet. Άνοιξα δικό μου ftp. Πλέον δεν χρησιμοποιώ τηλέφωνο αφού μπορώ να κάνω videoκλήση. Και δεν μιλώ για τους φίλους μου στο εξωτερικό. Εντός πόλης απόσταση. Κάνω chat ώρες ατελείωτες. Προτιμώ να στέλνω απάντηση γραπτά όταν πρόκειται για δουλειά και όχι μέσω τηλεφώνου. Περνάω πάνω από 4 ώρες καθημερινά στο Internet.
Εδώ και μέρες λοιπόν με έχει πιάσει βαρύ και μεγάλο άγχος. Πως θα ζήσω χωρίς net πάνω από 5 μέρες;
Εκεί που θα πάω για Ανάσταση το κινητό μου θα πιάνει όταν θέλει και πάλι μόνο sms. Για το κινητό μου δεν με νοιάζει. Μήπως θα δώσω ραντεβού και θα πάρω τηλεφωνο να τους πω αν μπήκαν στο μαγαζί ή όχι;
Το laptop θα το πάρω μαζί μου, δεν τίθεται καν θέμα επ αυτού. Για το βλέπω να μου λέει "Wireless networks are not available". Δεν θα είμαι "online".
Πραγματικά δεν ξέρω, θα είναι μια μεγάλη δοκιμασία πάντως.
Μετά έκανα και δεύτερο mail. Ξεκίνησα να κατεβάζω τραγούδια από το Internet. Να κάνω έρευνα από εκεί. Έκανα τρίτο mail για τα subscriptions μου. Έστελνα δουλειά στους καθηγητές μου έτσι. Μετά κατέβαζα όλοκληρα albums. Έβαλα msn. Έκανα myspace. Έκανα acounts από το Youtube μέχρι το GettyImages. Έβαλα skype μιας και είχα camera. Έκανα facebook. Έκανα blog. Στέλνω και μου στέλνουν δουλειά από το internet. Άνοιξα δικό μου ftp. Πλέον δεν χρησιμοποιώ τηλέφωνο αφού μπορώ να κάνω videoκλήση. Και δεν μιλώ για τους φίλους μου στο εξωτερικό. Εντός πόλης απόσταση. Κάνω chat ώρες ατελείωτες. Προτιμώ να στέλνω απάντηση γραπτά όταν πρόκειται για δουλειά και όχι μέσω τηλεφώνου. Περνάω πάνω από 4 ώρες καθημερινά στο Internet.
Εδώ και μέρες λοιπόν με έχει πιάσει βαρύ και μεγάλο άγχος. Πως θα ζήσω χωρίς net πάνω από 5 μέρες;
Εκεί που θα πάω για Ανάσταση το κινητό μου θα πιάνει όταν θέλει και πάλι μόνο sms. Για το κινητό μου δεν με νοιάζει. Μήπως θα δώσω ραντεβού και θα πάρω τηλεφωνο να τους πω αν μπήκαν στο μαγαζί ή όχι;
Το laptop θα το πάρω μαζί μου, δεν τίθεται καν θέμα επ αυτού. Για το βλέπω να μου λέει "Wireless networks are not available". Δεν θα είμαι "online".
Πραγματικά δεν ξέρω, θα είναι μια μεγάλη δοκιμασία πάντως.
7.4.09
10+1 πράγματα που δε ξέρατε για την DQ.
"Και επειδή είμαι τσογλανάκι… καλώ Μαρία, brother και Drama Queen να αποκαλύψουν 10+1 πράγματα που δε ξέραμε γι αυτούς :)"
atithasopneuma
Απριλίου 7, 2009...02:42
1. Έχω σκάσει μύτη με κοκορέτσι στο γραφείο στις 12 30.
2. Έχω πάει πολλές πενθήμερες + εξωτερικό πιτσιρίκι γιατί η μαμά μου δεν είχε που να με αφήσει και δεν χαλάει χατίρι στους μαθητές της. Πολλές γενειές θα έχουν φωτογραφίες μου στην γαλαρία με την ντουντούκα. Ένας τυχερός που μου γυάλιζε έτρώγε κλωτσιές για να καταλάβει επιτέλους πως μου αρέσει.
3. Λέω συνέχεια ψέματα σε αγνώστους για να βλέπω την φρίκη στα μάτια τους. Όταν βλέπω ότι είναι σαλταρισμένοι, έτσι; -Ταρίφας: "Αυτοί οι Αλβανοί πια!" - DQ: "Και εγώ Αλμπανή είμαι και το σύζυγκο προστασία σε μαγαζί νύχτα."
4. Είχα τον πιο όμορφο σκύλο του κόσμου κάποτε και χάθηκε. Δεν το συζητάω ποτέ.
5. Έχω σίγουρα περισσότερα ράμματα από τον JD και τον Kostas L.A. μαζί στο κεφάλι.
6. Λέω τον καφέ με μεγάλη επιτυχία. Αλλά δεν το λέω ότι το λέω για να μην με πρήζουν.
7. Μου έχουν προτείνει να γίνω παρουσιάστρια. Πριν το φανταστώ μου ήρθε η εικόνα της μάνας μου πεσμένη κάτω με 2,4 εγκεφαλικά και 5,2 εμφράγματα.
8. Κοιμάμαι πρώτ
α στον καναπέ με τα ρούχα και μετά πάω στο κρεββάτι και βάζω πυτζάμες.
9. Στα 17 είχα πάθει καψούρα με ποιον; (Ναι, καλά καταλάβατε. Είμαι κλασική γκόμενα εντάξει; Είχε καλό μπλα μπλα, το αντιλαμβάνομαι πως δεν είναι ωραίος αλλά τότε δεν με ένοιαζε!)
11. Θλίβομαι όταν αρχίζω μια σχέση γιατί από ένστικτο βλέπω τον λόγο που θα φέρει το τέλος. Προς το τέλος χαίρομαι για αυτά που έζησα στην αρχή. Μόλις χωρίσω τον επόμενο καταλαβαίνω πως αδίκησα τον προηγούμενο.
10. Περιμένω την μέρα που θα είμαι απόλυτα συγκεντρωμένη και δεν θα κάνω κανένα λάθος και θα τα κάνω όλα χωρίς άγχος, στην σειρά τους και όπως πρέπει.
atithasopneuma
Απριλίου 7, 2009...02:42
1. Έχω σκάσει μύτη με κοκορέτσι στο γραφείο στις 12 30.
2. Έχω πάει πολλές πενθήμερες + εξωτερικό πιτσιρίκι γιατί η μαμά μου δεν είχε που να με αφήσει και δεν χαλάει χατίρι στους μαθητές της. Πολλές γενειές θα έχουν φωτογραφίες μου στην γαλαρία με την ντουντούκα. Ένας τυχερός που μου γυάλιζε έτρώγε κλωτσιές για να καταλάβει επιτέλους πως μου αρέσει.
3. Λέω συνέχεια ψέματα σε αγνώστους για να βλέπω την φρίκη στα μάτια τους. Όταν βλέπω ότι είναι σαλταρισμένοι, έτσι; -Ταρίφας: "Αυτοί οι Αλβανοί πια!" - DQ: "Και εγώ Αλμπανή είμαι και το σύζυγκο προστασία σε μαγαζί νύχτα."
4. Είχα τον πιο όμορφο σκύλο του κόσμου κάποτε και χάθηκε. Δεν το συζητάω ποτέ.
5. Έχω σίγουρα περισσότερα ράμματα από τον JD και τον Kostas L.A. μαζί στο κεφάλι.
6. Λέω τον καφέ με μεγάλη επιτυχία. Αλλά δεν το λέω ότι το λέω για να μην με πρήζουν.
7. Μου έχουν προτείνει να γίνω παρουσιάστρια. Πριν το φανταστώ μου ήρθε η εικόνα της μάνας μου πεσμένη κάτω με 2,4 εγκεφαλικά και 5,2 εμφράγματα.
8. Κοιμάμαι πρώτ
α στον καναπέ με τα ρούχα και μετά πάω στο κρεββάτι και βάζω πυτζάμες.9. Στα 17 είχα πάθει καψούρα με ποιον; (Ναι, καλά καταλάβατε. Είμαι κλασική γκόμενα εντάξει; Είχε καλό μπλα μπλα, το αντιλαμβάνομαι πως δεν είναι ωραίος αλλά τότε δεν με ένοιαζε!)
11. Θλίβομαι όταν αρχίζω μια σχέση γιατί από ένστικτο βλέπω τον λόγο που θα φέρει το τέλος. Προς το τέλος χαίρομαι για αυτά που έζησα στην αρχή. Μόλις χωρίσω τον επόμενο καταλαβαίνω πως αδίκησα τον προηγούμενο.
10. Περιμένω την μέρα που θα είμαι απόλυτα συγκεντρωμένη και δεν θα κάνω κανένα λάθος και θα τα κάνω όλα χωρίς άγχος, στην σειρά τους και όπως πρέπει.
6.4.09
Fast forward please before I make a drama out of it!
Τό ΄χω ξαναπεί πως το blogging το άρχισα για ψυχοθεραπεία. Και όντως ξαλαφρώνω κάθε φορά που γράφω και δεν με βαραίνει πια.
Όταν γεννήθηκα, δεν έκλαψα. Δεν έβγαλα κιχ. Ο γιατρός καθησύχασε την μαμά μου πως όλα είναι ΟΚ. Και όντως φάνηκε όταν πείνασα, γιατί με το κλάμα μου απαίτησα για την τροφή μου.
Δεν μίλησα ούτε στο 1 ούτε στα 2 μου. Στα 3 μου με έστειλαν στο παιδικό και όταν πήγε να με πάρει η μαμά μου άκουσε τις νηπιαγωγούς να λένε "Κρίμα τόσο όμορφο κοριτσάκι και να είναι καθυστερημένο." Αλλά δεν ανησύχησε και όντως μια μέρα που είχαμε κόσμο στο σπίτι ανέβηκα σε μια καρέκλα και άρχισα να με δόξα και τιμή τους λέω το τραγουδάκι μου μας μάθαιναν στα νήπια.
Στα 5 αρρώστησα άσχημα. Πολύ. Θυμάμαι να τρέχουμε σε παιδίατρους σε άλλες πόλεις. Τελικά ήμουν απλά αλλεργική στην αντιβίωση που μου δίναν και ήταν όλα ΟΚ. Το πρόβλημα έγινε οξύτερο γύρω στα 11 με ρινίτιδες και αλλεργίες στα μάτια. Εξετάσεις, τσιμπίματα και άλλοι γιατροί. Ποτέ δεν πήρα τα χάπια και όσο περνούσαν τα χρόνια με ενοχλούσαν όλο και λιγότερο. Σήμερα παίρνω το πρώτο λουλούδι της άνοιξης και το βάζω σχεδόν μέσα στην μύτη μου χωρίς κανένα πρόβλημα.
Στα 14 έπαθα μια βαριά κρίση δύσπνοιας στο σχολείο που πίστεψαν ότι είναι βαρύ άσθμα. Πανεπιστημιακοί γιατροί, νοσοκομειακή παρακολούθηση λόγω βεβαρημένου οικογενειακού ιστορικού με τα πνευμόνια μας. Στο τέλος κατάλαβαν πως είχα μια απλή φαρυγγίτιδα και τίποτα το μόνιμο. Μου κάναν πιο πολλές ακτινογραφίες θώρακα από ότι ίσως είχα βγει φωτογραφίες μέχρι τότε. Καπνίζω από τα 16 σαν την τρελή. Μια φορά τον χρόνο αρρωσταίνω και αν.
Στο σχολείο πάλι ένα διάλλειμμα μούδιασε το δεξί μου χερί. ΟΛΟ. Ακολούθησε μια ημικρανία που κράτησε 3 μέρες χωρίς να περνάει με χάπια, ενέσεις και όλα τα γιατροσόφια. Το ξανάπαθα. Στο άσπρο δωμάτιο του εγκεφαλογραφήματος με έπιασε ασφυξία και ζήτησα να βγω. Η γιατρός μου είπε να κάνω υπομονή. Ο πονοκέφαλος μου φάνηκε ένα τίποτα μπροστά πλάκωμα που ένιωθα και αυτό με έκανε να βάλω τα κλάμματα που δεν έβαζα τόσες μέρες από τον πόνο. Ήταν απλώς μια επιμηκειμένη υπερκόπωση. Πλέον όταν με πιάνει πίνω αλκοόλ και περνάει αμέσως.
Έπαθα και άλλα που κάθε φορά με ενοχλούσε πιο πολύ η νοσοκομειακή κατάσταση και οι εξετάσεις που ήταν πολύ πιο άσχημες από αυτό που είχα. Και στο τέλος περνούσε.
Έτσι λοιπόν θα περάσουν και οι επόμενες εβδομάδες. Δεν φημίζομαι για την υπομονή μου. Είναι απλά εξετάσεις. Ελάχιστες κι όλας. Γιατί δεν έχω τίποτα το σοβαρό. Και στο τέλος θα περάσει. Απλά δεν θέλω να ξαναβάλω λευκή ρόμπα.
I AM SUCH A DRAMA QUEEN!
Όταν γεννήθηκα, δεν έκλαψα. Δεν έβγαλα κιχ. Ο γιατρός καθησύχασε την μαμά μου πως όλα είναι ΟΚ. Και όντως φάνηκε όταν πείνασα, γιατί με το κλάμα μου απαίτησα για την τροφή μου.
Δεν μίλησα ούτε στο 1 ούτε στα 2 μου. Στα 3 μου με έστειλαν στο παιδικό και όταν πήγε να με πάρει η μαμά μου άκουσε τις νηπιαγωγούς να λένε "Κρίμα τόσο όμορφο κοριτσάκι και να είναι καθυστερημένο." Αλλά δεν ανησύχησε και όντως μια μέρα που είχαμε κόσμο στο σπίτι ανέβηκα σε μια καρέκλα και άρχισα να με δόξα και τιμή τους λέω το τραγουδάκι μου μας μάθαιναν στα νήπια.
Στα 5 αρρώστησα άσχημα. Πολύ. Θυμάμαι να τρέχουμε σε παιδίατρους σε άλλες πόλεις. Τελικά ήμουν απλά αλλεργική στην αντιβίωση που μου δίναν και ήταν όλα ΟΚ. Το πρόβλημα έγινε οξύτερο γύρω στα 11 με ρινίτιδες και αλλεργίες στα μάτια. Εξετάσεις, τσιμπίματα και άλλοι γιατροί. Ποτέ δεν πήρα τα χάπια και όσο περνούσαν τα χρόνια με ενοχλούσαν όλο και λιγότερο. Σήμερα παίρνω το πρώτο λουλούδι της άνοιξης και το βάζω σχεδόν μέσα στην μύτη μου χωρίς κανένα πρόβλημα.
Στα 14 έπαθα μια βαριά κρίση δύσπνοιας στο σχολείο που πίστεψαν ότι είναι βαρύ άσθμα. Πανεπιστημιακοί γιατροί, νοσοκομειακή παρακολούθηση λόγω βεβαρημένου οικογενειακού ιστορικού με τα πνευμόνια μας. Στο τέλος κατάλαβαν πως είχα μια απλή φαρυγγίτιδα και τίποτα το μόνιμο. Μου κάναν πιο πολλές ακτινογραφίες θώρακα από ότι ίσως είχα βγει φωτογραφίες μέχρι τότε. Καπνίζω από τα 16 σαν την τρελή. Μια φορά τον χρόνο αρρωσταίνω και αν.
Στο σχολείο πάλι ένα διάλλειμμα μούδιασε το δεξί μου χερί. ΟΛΟ. Ακολούθησε μια ημικρανία που κράτησε 3 μέρες χωρίς να περνάει με χάπια, ενέσεις και όλα τα γιατροσόφια. Το ξανάπαθα. Στο άσπρο δωμάτιο του εγκεφαλογραφήματος με έπιασε ασφυξία και ζήτησα να βγω. Η γιατρός μου είπε να κάνω υπομονή. Ο πονοκέφαλος μου φάνηκε ένα τίποτα μπροστά πλάκωμα που ένιωθα και αυτό με έκανε να βάλω τα κλάμματα που δεν έβαζα τόσες μέρες από τον πόνο. Ήταν απλώς μια επιμηκειμένη υπερκόπωση. Πλέον όταν με πιάνει πίνω αλκοόλ και περνάει αμέσως.
Έπαθα και άλλα που κάθε φορά με ενοχλούσε πιο πολύ η νοσοκομειακή κατάσταση και οι εξετάσεις που ήταν πολύ πιο άσχημες από αυτό που είχα. Και στο τέλος περνούσε.
Έτσι λοιπόν θα περάσουν και οι επόμενες εβδομάδες. Δεν φημίζομαι για την υπομονή μου. Είναι απλά εξετάσεις. Ελάχιστες κι όλας. Γιατί δεν έχω τίποτα το σοβαρό. Και στο τέλος θα περάσει. Απλά δεν θέλω να ξαναβάλω λευκή ρόμπα.
I AM SUCH A DRAMA QUEEN!
5.4.09
Έβαλα στοίχημα
ότι αντέχω να χορεύω πιο πολύ από αυτόν. Κι όταν βάζω στοιχήματα μουλαρώνω. Οπότε ξεκίνησε η μάχη. Ψάχναμε χώρο να κουνηθούμε, μέσα στο μπούγιο. Εμείς εκεί. Μετά κάπως ήταν πιο άνετα. Εμείς ακόμα εκεί. Ήπια 1 λίτρο νερό εν κινήση. Τα μαγαζί άλλαζε τα τραγούδια επίσης, εμείς εκεί. Δεν έπαιζε να χάσω. Δεν θυμάμαι πόση ώρα πέρασε πάντως σε κάποια φάση δεν είχε μείνει κανένας άλλος να χορεύει. Οι υπέροχες κίτρινες γόβες μου είχαν γίνει γκρι. Το ματσ έληξε ισοπαλία γιατί έκλεισε το μαγαζί. Και είχα και παράπλευρες απώλειες. Έχασα το σκουλαρίκι μου. Μοναδικό κομμάτι σχεδιάστριας και δώρο από πολύ καλή φίλη. Δεν έχω γόνατα και πέλματα σήμερα. Άστα.
Όχι δεν είχα πάρει τίποτα αν και δεν θέλω να δω κανέναν που ήταν χθες στο μαγαζί χθες γιατί φαινόμασταν και κάναμε σαν τρελοί και οι δύο. Κάπως έτσι γα να πάρετε μια ιδέα γιατί δεν θέλω να με θυμούνται από χθες.
Faithless - Why Go? (Official Music Video) - For more funny movies, click here
Όχι δεν είχα πάρει τίποτα αν και δεν θέλω να δω κανέναν που ήταν χθες στο μαγαζί χθες γιατί φαινόμασταν και κάναμε σαν τρελοί και οι δύο. Κάπως έτσι γα να πάρετε μια ιδέα γιατί δεν θέλω να με θυμούνται από χθες.
Faithless - Why Go? (Official Music Video) - For more funny movies, click here
1.4.09
Άγγλος Καθηγητής/Καθηγήτρια με Ελληνικό Γαϊδούρι/Μουλάρι
Οδηγίες για Έλληνες μαθητές/φοιτητές/σπουδαστές
Handbook of British teachers
Δεν ξέρω αν κάποιος από εσάς πέτυχε στο διάβα του καθηγητή από την Μεγάλη Βρετανία. Για αυτή την καλή τύχη φρόντισε η μανούλα μου από μικρή. Είτε είναι από το Λονδίνο, είτε από την επαρχία. Οι δεύτεροι απλά είναι λίγο πιο φιλικοί και λιγότερο ψώνια εκτός δουλειάς πάντα.
Με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, είναι όλοι ίδιοι. Στην αρχή τα παρουσιάζουν τόσο απλά, όλα. Με την ελληνική συμπεριφορά λες "¨Ελα, μωρέ!" . Μετά ζορίζουν τα πράγματα γιατί θέλουν να δουν δουλειά από εσένα. Λες "Εντάξει, μια ψυχή που είναι να βγει, θα τα ετοιμάσω να τελειώνουμε." Περήφανα τους τα παρουσιάζεις.
Και εκεί ξεκινάνε τα πανηγύρια. Γιατί φυσικά εντάξει καλούτσικο είναι αυτό που έκανες αλλά γιατί δεν διάβασες καλύτερα τις οδηγίες/ την υποσημείωση/ ψυχανεμίστηκες τι ήθελε να πει εδώ ο ποιητής. Στις χειρότερες περιπτώσεις κάτι που σου έχουν δώσει "χαλαρά" να το κάνεις, και το έχεις αντιμετωπίσει έτσι, γίνονται Τούρκοι (ναι, οι Άγγλοι) που δεν το ετοίμασες για την Βασίλισσα γλυμμένο και κορνιζαρισμένο. Μην διανοηθείς να πεις ότι αυτοί δεν σου τόνισαν την σοβαρότητα γιατί εκεί την έχει ^&*%$#.
Τα σχόλια που κάνουν αν είναι στα κέφια τους και αν πέσεις σε καλό άνθρωπο είναι πως αυτό που έκανες δεν κάνει την διαφορά και άλλα γλυκανάλατα βρετανικά με απαξιωτικό ύφος. Όπως πολύ σωστά λέει και ένας φίλος μου Γάλλος "οι Έλληνες σου πατάνε το κεφάλι και σου λένε πως δεν μπορείς να πας παραπέρα, οι Βρετανοί σου πατάνε το κεφάλι κάτω από το νερό για να δούνε πόσο μπορείς να μείνεις χωρίς ανάσα."
Και ξαναπροσπαθείς. Γιατί είσαι μουλάρι που ενίοτε γίνεται γαϊδούρι. Ελληνικότατο αγαπημένο ζωάκι πολύ υπομονετικό και εργατικό. Σου λένε πως κάτι έκανες αλλά εφόσον έχεις τόσο ελεύθερο χρόνο γιατί δεν εξασκείσαι και άλλο; Γιατί έχω προσωπική ζωή και δεν είμαι ξενέρωτη θες να τους πεις, αλλά τους χαμογελάς συμφωνώντας γιατί τους έχει μάθει.
Ξαναπροσπαθείς και σου λένε πως βελτιώθηκες αλλά αφού έχεις δυνατότητες γιατί δεν δοκιμάζεις και αυτό;
Μην τους ρωτήσεις τι να άλλο να κάνεις δηλαδή μπας και ξεμπλοκάρεις γιατί εκεί παίρνεις την απάντηση που μου έδινε και η μαμά μου και με εκνεύριζε γιατί ήξερα ότι ήξερε και δεν μου έλεγε. "Think! Think deeper!" Και εκεί κρασάρεις διότι ο γαϊδουράκος θέλει και το καροτάκι του για να πάει μπροστά! Και είσαι και Ελληνίδα, σου βγαίνει το "'Αι σιχτίρ, αν δεν είμαι για να το κάνω, ας μην το κάνω, τι παιδεύομαι τζάμπα;" Και είσαι και ελληνικό, κοινωνικό ζώο, μέσω του διαλόγου σου βγαίνουν όλα.
Αλλά επειδή είσαι και γαϊδούρα, περνάς στην αντεπίθεση. Τους ρωτάς με το πιο αθώο βλέμμα κάτι που δεν ξέρουν ή κάτι δύσκολο να στο εξηγήσουν. Ή μάλλον ζήτα να σου εξηγήσουν αυτό που σου είπαν. Ρώτα ΓΙΑΤΙ. Εκεί τους έχεις. Έχουν γίνει Βούδες υπομονής και θα σκάσουν μέχρι να καταλάβεις. (Έχει χαθεί βέβαια και όλος ο χρόνος του μαθήματος και δεν πρόλαβαν να σου δώσουν εργασίες, μουαχαχαχαχα!). Επίσης πούλα φύκια για μεταξωτές κορδέλες σε θεωρητική βάση, κάνε κάτι απλό και τεκμηρίωσε το με φιλοσοφία. Ναιιιι.... Εκεί τό 'χεις! Βάλε και λόγια από έναν Έλληνα και έναν δυτικό φιλόσοφο και αν μη τι άλλο έχεις κάνει "έρευνα".
(Εδώ πρέπει να ευχαριστήσουμε κάποια βιβλία που από την βαρεμάρα μας πέσαν στα χέρια μας στην εφηβεία.)
Μην κάνεις τα παρακάτω θανάσιμα λάθη ως μουλάρι. Μαντέψεις τι συμβαίνει με/σημαίνει κάτι χωρίς να κάνεις έρευνα και τους το δείξεις. Μην αργήσεις σε προθεσμία, μάθημα, χρόνο. Μην χρησιμοποιήσεις απίστευτες δικαιολογίες του &*(ου, εκτός και αν είναι αληθινά καλές και είσαι ταλεντάκι στην ηθοποιία. Μην διανοηθείς να πας για το τέλειο. Απλά θα φας τα μούτρα σου. Μην πεις πως δεν κατάλαβες. Ακόμα και αν όντως δεν κατάλαβες καλά, προτίμησε να μην πεις τίποτα. Και φυσικά ΠΟΤΕ, Ποτέ, ποτέ μην το παίξεις έξυπνος ακόμα και αν είσαι. Θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου. Θα σου κάνουν παρατήρηση πως προσπαθείς λιγότερο από τους άλλους και έχεις τα ίδια αποτελέσματα. (Ναι, έχει συμβεί.)
Κάνε τα παρακάτω ως γαϊδούρι. Καταρχάς ρώτα, ρώτα, ρώτα. Ρώτα και το και, και την τελεία και ξανά τα ίδια. Θα δεις ότι θα είναι πιο προσεκτικοί από ένα σημείο και μετά. Ζήτα την βοήθεια τους. Πρήξτους. Έχουν μεγάλες αντοχές και είναι και πρόθυμοι. Και επειδή είσαι Ελληνίδα και ευχάριστο ζώο με χιούμορ από την φύση σου, στην δίνουν αφού περνάνε καλά μαζί σου και επειδή όμως μπορείς να τους σκάσεις πιο πολύ από ότι σε σκάνε εκείνοι στο τέλος θα ενδώσουν στο επιθυμητό σου αποτέλεσμα (γιούπι!). Αν σε φτάσουν στο Αμήν, βάλε τα κλάματα. Χοντρόπετσος λαός από την φύση τους σοκάρονται με τον δικό μας ευαίσθητο και περήφανο ψυχισμό. Μετά όλα θα πάρουν τον δρόμο τους (και αυτός είναι ο δικός μου).
Τέλος, κάνε και αυτό που σου λένε γιατί ότι έχω μάθει καλά είναι κάτι που ζορίστηκα είτε το να ψάξω είτε να το σκεφτώ αντί αυτών που μου φέραν μπροστά μου έτοιμα για να μάθω.
Δεν ξέρω αν οι προσπάθειες μου αυτή την φορά θα ευοδώσουν, θα σας ενημερώσω πάντως για την επιτυχία στην πράξη των θεωριών μου. Feedback to the theory το λένε (Καλά, πουρές ο εγκέφαλος αυτές τις μέρες..).
Handbook of British teachers
Δεν ξέρω αν κάποιος από εσάς πέτυχε στο διάβα του καθηγητή από την Μεγάλη Βρετανία. Για αυτή την καλή τύχη φρόντισε η μανούλα μου από μικρή. Είτε είναι από το Λονδίνο, είτε από την επαρχία. Οι δεύτεροι απλά είναι λίγο πιο φιλικοί και λιγότερο ψώνια εκτός δουλειάς πάντα.
Με κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις, είναι όλοι ίδιοι. Στην αρχή τα παρουσιάζουν τόσο απλά, όλα. Με την ελληνική συμπεριφορά λες "¨Ελα, μωρέ!" . Μετά ζορίζουν τα πράγματα γιατί θέλουν να δουν δουλειά από εσένα. Λες "Εντάξει, μια ψυχή που είναι να βγει, θα τα ετοιμάσω να τελειώνουμε." Περήφανα τους τα παρουσιάζεις.
Και εκεί ξεκινάνε τα πανηγύρια. Γιατί φυσικά εντάξει καλούτσικο είναι αυτό που έκανες αλλά γιατί δεν διάβασες καλύτερα τις οδηγίες/ την υποσημείωση/ ψυχανεμίστηκες τι ήθελε να πει εδώ ο ποιητής. Στις χειρότερες περιπτώσεις κάτι που σου έχουν δώσει "χαλαρά" να το κάνεις, και το έχεις αντιμετωπίσει έτσι, γίνονται Τούρκοι (ναι, οι Άγγλοι) που δεν το ετοίμασες για την Βασίλισσα γλυμμένο και κορνιζαρισμένο. Μην διανοηθείς να πεις ότι αυτοί δεν σου τόνισαν την σοβαρότητα γιατί εκεί την έχει ^&*%$#.
Τα σχόλια που κάνουν αν είναι στα κέφια τους και αν πέσεις σε καλό άνθρωπο είναι πως αυτό που έκανες δεν κάνει την διαφορά και άλλα γλυκανάλατα βρετανικά με απαξιωτικό ύφος. Όπως πολύ σωστά λέει και ένας φίλος μου Γάλλος "οι Έλληνες σου πατάνε το κεφάλι και σου λένε πως δεν μπορείς να πας παραπέρα, οι Βρετανοί σου πατάνε το κεφάλι κάτω από το νερό για να δούνε πόσο μπορείς να μείνεις χωρίς ανάσα."
Και ξαναπροσπαθείς. Γιατί είσαι μουλάρι που ενίοτε γίνεται γαϊδούρι. Ελληνικότατο αγαπημένο ζωάκι πολύ υπομονετικό και εργατικό. Σου λένε πως κάτι έκανες αλλά εφόσον έχεις τόσο ελεύθερο χρόνο γιατί δεν εξασκείσαι και άλλο; Γιατί έχω προσωπική ζωή και δεν είμαι ξενέρωτη θες να τους πεις, αλλά τους χαμογελάς συμφωνώντας γιατί τους έχει μάθει.
Ξαναπροσπαθείς και σου λένε πως βελτιώθηκες αλλά αφού έχεις δυνατότητες γιατί δεν δοκιμάζεις και αυτό;
Μην τους ρωτήσεις τι να άλλο να κάνεις δηλαδή μπας και ξεμπλοκάρεις γιατί εκεί παίρνεις την απάντηση που μου έδινε και η μαμά μου και με εκνεύριζε γιατί ήξερα ότι ήξερε και δεν μου έλεγε. "Think! Think deeper!" Και εκεί κρασάρεις διότι ο γαϊδουράκος θέλει και το καροτάκι του για να πάει μπροστά! Και είσαι και Ελληνίδα, σου βγαίνει το "'Αι σιχτίρ, αν δεν είμαι για να το κάνω, ας μην το κάνω, τι παιδεύομαι τζάμπα;" Και είσαι και ελληνικό, κοινωνικό ζώο, μέσω του διαλόγου σου βγαίνουν όλα.
Αλλά επειδή είσαι και γαϊδούρα, περνάς στην αντεπίθεση. Τους ρωτάς με το πιο αθώο βλέμμα κάτι που δεν ξέρουν ή κάτι δύσκολο να στο εξηγήσουν. Ή μάλλον ζήτα να σου εξηγήσουν αυτό που σου είπαν. Ρώτα ΓΙΑΤΙ. Εκεί τους έχεις. Έχουν γίνει Βούδες υπομονής και θα σκάσουν μέχρι να καταλάβεις. (Έχει χαθεί βέβαια και όλος ο χρόνος του μαθήματος και δεν πρόλαβαν να σου δώσουν εργασίες, μουαχαχαχαχα!). Επίσης πούλα φύκια για μεταξωτές κορδέλες σε θεωρητική βάση, κάνε κάτι απλό και τεκμηρίωσε το με φιλοσοφία. Ναιιιι.... Εκεί τό 'χεις! Βάλε και λόγια από έναν Έλληνα και έναν δυτικό φιλόσοφο και αν μη τι άλλο έχεις κάνει "έρευνα".
(Εδώ πρέπει να ευχαριστήσουμε κάποια βιβλία που από την βαρεμάρα μας πέσαν στα χέρια μας στην εφηβεία.)
Μην κάνεις τα παρακάτω θανάσιμα λάθη ως μουλάρι. Μαντέψεις τι συμβαίνει με/σημαίνει κάτι χωρίς να κάνεις έρευνα και τους το δείξεις. Μην αργήσεις σε προθεσμία, μάθημα, χρόνο. Μην χρησιμοποιήσεις απίστευτες δικαιολογίες του &*(ου, εκτός και αν είναι αληθινά καλές και είσαι ταλεντάκι στην ηθοποιία. Μην διανοηθείς να πας για το τέλειο. Απλά θα φας τα μούτρα σου. Μην πεις πως δεν κατάλαβες. Ακόμα και αν όντως δεν κατάλαβες καλά, προτίμησε να μην πεις τίποτα. Και φυσικά ΠΟΤΕ, Ποτέ, ποτέ μην το παίξεις έξυπνος ακόμα και αν είσαι. Θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου. Θα σου κάνουν παρατήρηση πως προσπαθείς λιγότερο από τους άλλους και έχεις τα ίδια αποτελέσματα. (Ναι, έχει συμβεί.)
Κάνε τα παρακάτω ως γαϊδούρι. Καταρχάς ρώτα, ρώτα, ρώτα. Ρώτα και το και, και την τελεία και ξανά τα ίδια. Θα δεις ότι θα είναι πιο προσεκτικοί από ένα σημείο και μετά. Ζήτα την βοήθεια τους. Πρήξτους. Έχουν μεγάλες αντοχές και είναι και πρόθυμοι. Και επειδή είσαι Ελληνίδα και ευχάριστο ζώο με χιούμορ από την φύση σου, στην δίνουν αφού περνάνε καλά μαζί σου και επειδή όμως μπορείς να τους σκάσεις πιο πολύ από ότι σε σκάνε εκείνοι στο τέλος θα ενδώσουν στο επιθυμητό σου αποτέλεσμα (γιούπι!). Αν σε φτάσουν στο Αμήν, βάλε τα κλάματα. Χοντρόπετσος λαός από την φύση τους σοκάρονται με τον δικό μας ευαίσθητο και περήφανο ψυχισμό. Μετά όλα θα πάρουν τον δρόμο τους (και αυτός είναι ο δικός μου).
Τέλος, κάνε και αυτό που σου λένε γιατί ότι έχω μάθει καλά είναι κάτι που ζορίστηκα είτε το να ψάξω είτε να το σκεφτώ αντί αυτών που μου φέραν μπροστά μου έτοιμα για να μάθω.
Δεν ξέρω αν οι προσπάθειες μου αυτή την φορά θα ευοδώσουν, θα σας ενημερώσω πάντως για την επιτυχία στην πράξη των θεωριών μου. Feedback to the theory το λένε (Καλά, πουρές ο εγκέφαλος αυτές τις μέρες..).
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Το πιο σημαντικό είναι αυτός που διάλεξε και την διάλεξε, το νυφικό δεν είναι ούτε καν το κερασάκι στη τούρτα!