Γενέθλιο ελάττωμα

Είναι κάτι σαν "ευαίσθητο κοινωνικό στρώμα" το να έχεις γεννηθεί γυναίκα τελικά.

Το να σου κλέψουν την τσάντα είναι ένα θέμα. Χωρίς σπίτι να μείνεις (γιατί τα κλειδιά είναι μες την τσάντα), χωρίς να μπορείς να επικοινωνήσεις με κανέναν, χωρίς να έχεις λεφτά για να πας οπουδήποτε.

Το να στην πέφτει όμως ο δράστης και μετά ο μπάτσος που ασχολείται με την υπόθεση είναι ένα άλλο. Το κοινό τους είναι ότι στερούνται επαγγελματισμό, ότι μπλέκουν τα προσωπικά με την δουλειά.
Αλλά και εμένα δεν μου αρέσει να με αγγίζουν. Ούτε να μου χαζοτρίβονται κλέφτες, ούτε να μου χαιδεύουν το μάγουλο μπάτσοι.
Στο τέλος ο κλέφτης με τον μπάτσο θα γίνουν κολλητοί και θα βρίζουν τις γυναίκες πίνοντας μπύρες για το πόσο άκαρδες και κρύες είναι σε μια συζήτηση με μπύρα και μεζεδάκια.

Ευτυχώς όμως εσύ έχεις άγιο. Πραγματικό άγιο που σε σώζει. Και ΔΕΝ τον δανείζω!!!!

Υ.Γ. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να πεις ευχαριστώ, αλλά δεν είμαι σίγουρη συχνά ότι τα καταφέρνω αρκετά καλά.