Σήμερα

είναι η πρώτη μέρα που νιώθω μόνη μου. Είχα κόσμο στο δωμάτιο μέχρι το βράδυ, μίλησα με άλλους στο τηλέφωνο τόσο που το έκλεισα γιατί βράχνιασα, και με άλλους τόσους σε chat, και με άλλους τόσους, τόσο που δεν είχα να πω κάτι άλλο σήμερα.

Εννοώ που νιώθω χωρίς εσένα. Το ξέρω πως μιλήσαμε πάνω από 4 ώρες στο τηλέφωνο και δεν θα μπορούσες να μου μιλήσεις άλλο γιατί δουλεύεις, κοιμάσαι και κάνεις ότι κάνεις πάντα, το έκανες λιγότερο σήμερα.

Δεν φταίει που είμαι άρρωστη, ούτε ότι δεν έκανα τίποτα που δεν μπορώ να κοιμηθώ σήμερα.
Για πλάκα ανοίγω τον χάρτη και βλέπω πόσο μακρυά είσαι με το πόδια. Είσαι 12 μέρες και 20 ώρες. Αν η σχέση μας δηλαδή είχε χρονική απόσταση θα ήταν 12 μέρες και 20 ώρες μακρυά από το σήμερα.
Όσο για την υλική σου υπόσταση θα μπορούσες να κατοικείς και μέσα στο laptop μου. Με βλέπεις, σε βλέπω, μέχρι να πέσει το σήμα και να σταματήσεις να υπάρχεις εκεί μέσα. Δεν θέλω να στο πω, αλλά καμιά φορά όταν ο χρόνος δεν είναι πραγματικός σε βλέπω έτσι.


Στην πραγματικότητα σε βλέπω τις τελευταίες 10 μέρες πιο συχνά έτσι παρά όπως είσαι κανονικά.

Κανονικά ξέρω πως στην πραγματικότητα δεν είσαι έτσι, αλλά ο χρόνος περνάει πιο αργά από ότι κινείσαι και ο χώρος δεν είναι ίδιος όπως παλιά, σήμερα.
Δεν θέλω να σε πάρω να σου πω πόσο μου λείπεις, γιατί αύριο που θα είσαι εδώ δεν θα έχει καμία σημασία, και χθες που ήταν καλοκαίρι και ήμασταν μαζί ήταν υπέροχα και ας ήξερα ότι θα έρθει το σήμερα.
Έλεγα ότι είμαστε μόνο χημεία, έλεγα ότι είμαστε απλά ζώα, γονιδιακά προγραμματισμένοι να βαδίζουμε στην άγνοια της φύσης μας με την υπεροψία του μυαλού μας να μας αφήνει να πλανώμαστε ακόμα πιο αβίαστα και αθώα στις πρωτόγονες καταβολές μας, σαν παραίσθηση της πραγματικότητας, αλλά μήπως η δυαδική πραγματικότητα μιας παραίσθησης δεν είναι ο έρωτας; Γράφω ήδη τόση ώρα και ήδη πέρασε το σήμερα.

COMMON PEOPLE

Η Γιαπωνέζα τρώει καθισμένη στις φτέρνες τις και πίνει το τσάι σε μπωλ. Ακριβώς όπως στις ταινίες. Έχω βουτήξει δάχτυλα και κεφάλι στην μακαρονάδα μου - ότι πιο νόμιστο έφαγα εδώ και μια εβδομάδα - με τα πόδια στο τραπεζάκι. Η Νορβηγίδα τρώει παγωτό και θεωρεί πως ο καιρός είναι πολύ καλός, όταν η κοπέλα από την έρημο αγκαλιάζει το καλοριφέρ. Έμαθα στον Ταϋλανδό να καπνίζει τα Lucky Strike του κάτω από τον απορροφητήρα. Ο Πολωνός πιστεύει πως η μοναρχία είναι το καλύτερο πολίτευμα. Την Παρασκευή στο διπλανό σπίτι κάνανε χοντρές ντίλιες. Η κοπέλα που γνώρισα την Κυριακή θα εμφανιστεί στο Mtv. Ο εργένης μου ζήτησε να μην κάνω γυμνή φωτογράφιση στο όνομα της τέχνης. Να αναφέρω πως δεν είχα τέτοια πρόταση;

Pulp - Common People
Uploaded by Pulp. - Music videos, artist interviews, concerts and more.

Αξεπέραστο!

Όποιος πιστεύει πως μπορεί να βρει κάποιο χειρότερο τραγούδι σε μιξάρισμα, σύνθεση, στίχο, και βίντεοκλιπ σε φωτογραφία, σενάριο, σκηνοθεσία, γραφιστική και γενικότερα αισθητική, παρακαλώ να το καταθέσει. Διαγωνιζόμαστε σε όλες τις κατηγορίες μεμονομένα αν προτιμάτε.
Είναι το υπέρτατο χειρότερο του 2009(και ίσως που έχω δει;) με διαφορά!

Σταυρωμένο ψηφοδέλτιο στο inbox σας!

Είμαι σίγουρη πως τις επόμενες μέρες θα πονέσουν τα μυαλά κάποιων αλλά θα το ανακαλύψουν και αυτό μέχρι τις 3/10.

Σήμερα με έκανε add ένας βουλευτής στο facebook. Συμμαθητής μου δεν ήταν, φίλοι δεν υπήρξαμε, ούτε καν γνωστοί, την ίδια μουσική δεν ακούμε, τα ίδια ενδιαφέρονται δεν έχουμε, τις ίδιες ανησυχίες δεν έχουμε (Χαχαχαχαχαχα! Μα, πως μού'ρχονται και τα γράφω ώρες ώρες η άτιμη...), σαν γκομενάκι δεν μετράει μία(εμετικός για την ακρίβεια) οπότε ΓΙΑΤΙ να θέλω να γίνω φίλη μαζί του;
Είναι γεγονός. Είναι η πρώτη online προεκλογική εκστρατεία στην Ελλάδα που "στρατολογεί" από social networks. Θα θεριέψουν τα posts, οι κωλοτρυπίδες (ωχ, μπαρντόν, τις απόψεις εννοούσα), οι φάννυ φώτος των μεν που θάβουν τους δε και τούμπαλιν, και παιδάκια πάλι θα τρέχουν για το καλό της Ελλάδας= το διορισμό τους στο δημόσιο και θα μοιράζουν φυλλάδια στα διόδια με 40 βαθμούς κελσίου υπό σκιά.
Τα κουμάντα της έχει κάνει ήδη η Δήμητρα Λιάνη με δύο προφίλ με κάτι λιγότερο από 10.000 φίλους, ο Γιωργάκης γονιπετής ικέτης θα βρεθεί στα λατρευτά εκ του πατρός του πόδια της μητριάς του, αν του κόβει λίγο για να την κατεβάσει στο ψηφοδέλτιο. Εγώ δεν χώνομαι πάντως στα οικογενειακά τους. Ας κάνουν ότι θέλουν.
Στις 4 Οκτώβρη πάντως εγώ δεν θα ψηφίσω. Μέχρι να βρω κάποιον κατάλληλο και αξιόπιστο της ψήφου μου ΔΕΝ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ποτέ. Και έχω βαρεθεί να κάνω αυτή την συζήτηση και να εξηγώ τους λόγους για τους οποίους δεν φτάνω στην κάλπη. Βολικά μου ήρθε ότι θα είμαι στο εξωτερικό φέτος.
Σε μια ιδανική δημοκρατία όπως αυτής της Αθήνας του Πλάτωνα, που οι άνθρωποι ήταν πολίτες και όχι ιδιώτες, η πολιτική αρετή θεωρούταν επίκτητη κατά των Πλάτωνα στους Αθηναίους που σμιλεύαν το ήθος ασχολούμενοι από μικροί με τα κοινά.
Θέλω να βρεθεί ένας που να μου πει πως ασχολείται με τα κοινά και όχι με τα σκάνδαλα, κοιτάει το σύνολο και όχι την πάρτυ του, και το ήθος του είναι μεγαλύτερο από την τσέπη του.
Αυτός και μόνο αυτός.. όχι δεν θα πω πως αξίζει να ψηφιστεί. Θα πω πως αξίζει να ψηφίσει.