SEX AND THE CITY

Δεν θυμάμαι πόσα χρόνια πάνε που την παρακολουθώ αυτή την σειρά. Έχω μαλώσει με γκόμενο για αυτό, έχω την έχω επιβάλει αυταρχικά στον συγκάτοικο μου στην τηλεόραση του σαλονιού και δεν σήκωνα τηλέφωνο και στις επαναλήψεις. Έλεγα πως τόσο stylish θέλω να γίνω όταν μεγαλώσω, χαιρόμουν όταν οι φίλες μου με αποκαλούσαν Κάρυ Μπράντσο και για την συλλογή με τις γόβες που σιγά σιγά γινόταν βουνό στην ντουλάπα. Με τις φίλες μου παρομοιάζαμε τον Μήτσο με τον Mr. Big, το σκηνικό που έγινε χθες με το τάδε επεισόδιο, και την συμπεριφορά της Άννας με της Σαμάνθας. Έβρισκα τόσες πολλές ομοιότητες και το θεωρούσα βγαλμένο από την ζωή. (Την ζωή του Μανχάταν βέβαια που δεν θα ζήσω ποτέ, αλλά αυτό δεν έχει καμιά σημασία).

Μέχρι χθες. Χθες το βράδυ ακριβώς έπαθα το ίδιο με το «Μικρό σπίτι στο Λιβάδι» όταν ήμουνα μικρή, το ίδιο ξαφνικά με τότε. Το έκλεισα εκνευρισμένη και με έπιασε μια αναγούλα ακόμα στην ιδέα αυτού που είδα. Αναγούλα, ναι.

Είναι εκνευριστικά ανώριμες όλες τους.

Η Κάρυ κάνει σαν μωρό διαρκώς, και νομίζει πως μπορεί να αναλύσει έναν άνθρωπο που ελάχιστα ξέρει, μια σχέση δύο μηνών σαν να είναι καινούργια θεωρία κβαντομηχανικής, αντιδράει σαν υστέρω, και είναι πάρα πολύ επικριτική στους άντρες με την τραγική πινελιά που πιστεύει ότι είναι και σωστή. Επίσης είναι και ανεύθυνη. Βασικά είναι ένα 14χρονο με τα λεφτά μιας 40άρας. Πληγώνεται γιατί εθελοτυφλεί, και προβληματίζεται γιατί δεν ξέρει τι θέλει με μια δυνατή ένεση άγχους πως για κάποιο λόγο ο χρόνος τελειώνει. Ψάχνει τον τέλειο άντρα και όχι την τέλεια αγάπη, καθώς το lifestyle είναι αυτό που τα κάνει όλα. Είναι τραγικός ο συνδυασμός της εφηβικής ανωριμότητας και της τόσο ματαιόδοξης κυνικότητας με την οποία κρίνει τους ανθρώπους.

Για την Σάρλοτ δεν έχω λόγια. Αναρωτιέμαι γιατί μένει στην Ν. Υόρκη και δεν πιάνει γίδια σε κανά χωριό. Είναι σαν να έχει ξεπηδήσει από διαφήμιση κονσέρβας του 50. Παράτα τα όλα για έναν άντρα και μετά πάθε κρίση. Όχι, Σάρλοτ μου, ήθελες και το έκανες, οπότε μάθε επιτέλους τώρα που σαρανταρίζεις να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου για τον εαυτό σου. Κατά τα άλλα μαρουλόφυλλο για μυαλό.

Η Σαμάνθα είναι η μόνη με συναισθηματική αυτογνωσία και που ξέρει τι θέλει. Η μόνη που εκφράζεται και είναι ενεργητική σε μια σχέση. Επαγγελματικά βέβαια συμπεριφέρεται σαν κατίνα. Δεν είναι δυνατόν να είναι η δουλειά σου δημόσιες σχέσεις να λες fucking ανά δύο λέξεις, προκειμένου να γίνει η δουλειά σου γιατί έτσι δεν γίνεται ΠΟΤΕ η δουλειά σου.

Τέλος η Μιράντα μας. Γκρινιάζει στον γκόμενο της ότι έχει και μυαλό επειδή πήγαν για σεξοθεραπεία 4 μέρες σε ένα βουνό. Αυτό το κάνεις στο πρώτο έτος, που βγαίνεις από το δωμάτιο για τροφή δεν είναι λόγος να σε πιάσει κρίση στα 40 σου. Έκανε ψυχοθεραπεία παλιά επειδή ένας γκόμενος δεν την πήρε τηλέφωνο. Άμα δεν έχεις πραγματικά προβλήματα και έχεις λεφτά και χρόνο για πέταμα αυτά παθαίνεις.